Tarumar,

Tutundum rüzgarın yelelerine,
Savruldum bu akşam gönül bahçene,
Kırılmış dallarım, yıllarım sende,
Bir ömrün gülünü solarken gördüm.

vurmuş seninde eylül , gönül ağacına
Hüzün sarısı değmiş , gonca yaprağına
Buz üzümleri sarkmış şimdi dallarında,
Yıllar önceki, halimi gördüm...

Sokuldum gizlice gönül evine,
Usulca bakındım pencerenden,
Gençliğin alevi sönerken sende,
yüzünü gölgemden, geçerken gördüm

Issızdı odalar kimseler yoktu,
bitirmiş senide, zamanın kurdu,
Ve acılar geldi gözlerimde durdu,
Dizlerim bağı çözülürken gördüm.

Yaslandım gönülümün köhnemiş duvarına,
İki damla yaş bi nefes sevdamla,
Yılların kışı kar yakmış saçınla,
Mahvolmuş bir ömrü yanarken gördüm...

ayazoglum